ซุปตาร์ข้ามภพ - ภาค ทาสรักในเรือนเบี้ย (สนพ.บางรัก)
เมื่อตัวแม่แห่งวงการบันเทิง ประกาศกร้าวว่าชีวิตนี้จะไม่ยอมเล่นเป็นนางเอกบทโศก สวรรค์กลับกลั่นแกล้งโดยส่งเธอไปอยู่ในร่างของนางเอกชีวิตรันทดที่เกลียดนักเกลียดหนา คิดว่าเธอจะยอมลำบากตามบทหรอ ฝันไปเถอะ!!
ผู้เข้าชมรวม
616,201
ผู้เข้าชมเดือนนี้
41
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เรื่องมีอยู่ว่า...
แองจี้
สาวสวยหุ่นดีอกคัพซีดีกรีนางแบบ ตัวแม่แห่งวงการบันเทิงไทย
ประกาศกร้าวว่าชีวิตนี้จะไม่ยอมเล่นเป็นนางเอกบทโศกเด็ดขาด
แต่ไม่รู้ว่าสวรรค์
นรก หรือ ไอ้บ้าตัวไหนมันกลั่นแกล้ง
ถึงได้ส่งให้เธอไปสิงร่างนางเอกชีวิตรันทดที่เกลียดนักเกลียดหนา
งานนี้ใครทำอะไรไว้ก็รับผิดชอบกันเอาเองแล้วกัน
บอกให้รู้เอาไว้เลยว่า...
ตัวละครในเวอร์ชั่นซุปตาร์คนนี้จะไม่ยอมถูกโขลกสับอยู่ฝ่ายเดียวแน่!!
ซุปตาร์ข้ามภพ
ขอแนะนำ
แองจี้
อัญจิรา
หรือ ชื่อที่คนในวงการบันเทิงเรียกกันว่า 'แองจี้'
นักแสดงสาวเจ้าบทบาท
เป็นนางเอกก็ได้ เป็นนางร้ายก็เริ่ด
แต่จะไม่ยอมรับบทคนอ่อนแอ
ถูกแกล้ง โดนกดขี่ ไม่คิดจะช่วยเหลือเอาตัวรอด
รอแต่พระเอก
พระรอง หรือ เพื่อนตัวเอง มาช่วยเด็ดขาด!!
เกลียดที่สุด
พวกมือเท้าก็มี แต่ไม่ยอมสู้คนเนี่ย (โมโห)
เอาเป็นว่า นางคือผู้หญิงสายสตรองยิ่งกว่าเมนเทอร์ ลูกเกด ก็แล้วกัน
ชุ่ม / แม่พลอย
นางเอกชีวิตรันทดจากบทละครทาสรักในเรือนเบี้ย
หลังถูกวิญญาณซุปตาร์สาวจากยุค 2017 สิงร่าง
เปลี่ยนชีวิตรันทดของชุ่มให้กลายเป็นเศรษฐีนีนามแม่พลอย
พล
บุรุษผู้ลึกลับ นายใหญ่เจ้าขององค์กรจันทราทมิฬ
ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับชายหนุ่มคนนี้ล้วนเป็นปริศนา
นิยายเรื่องนี้เขียนจากจินตนาการของผู้เขียน
เปลี่ยนบรรยากาศจากนิยายรักมาแนวแฟนตาซี
เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองเบื่อเท่านั้น (นี่เหตุผลเหรอ)
เรียบเรียงทุกตัวอักษรด้วยความบริสุทธิ์ใจ
หากมีข้อผิดพลาด หรือ ถ้อยคำที่ไม่เหมาะสมประการใด ผู้เขียน ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
สุดท้าย
ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชมนิยายเรื่องนี้
♥ กำลังใจจากผู้อ่านคือพลังงานของเรา ♥
(ไหว้งามๆพร้อมถอนสายบัว)
CREDIT
ขอบคุณธีมนิยายสวยๆจาก S u g a r b u n n y :D
PINKROSE
S Q W E E Z T H E M E @ D E K - D
ภาพประกอบจาก:
huaban.com
pinterest.com
fineartamerica.com
มีเพจแล้วจ้า เย้!!
ผลงานอื่นๆ ของ กมลรัศณ์/ เหม่ยหงณ์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ กมลรัศณ์/ เหม่ยหงณ์
"อ่านเรื่องของแองจี้แล้วทำให้นึกถึงลูกเกด เมทินีเลยก็ว่าได้"
(แจ้งลบ)นี่เป็นหนึ่งในนิยายไม่กี่เรื่องที่เคยได้อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นนิยายที่น่าสนใจมากๆเรื่องหนึ่ง แม้ว่ากมลรัศณ์/เหม่ยหงณ์ จะเป็นนักเขียนหน้าใหม่ก็ตามที แต่เมื่อได้ลองอ่าน ได้ติดตามผลงานจากบทแรกจนถึงบทล่าสุด ก็ได้เห็นพัฒนาการความเปลี่ยนแปลงในหลายๆอย่างที่กมลรัศณ์พยายามพัฒนาให้ดีขึ้น ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของการแก้คำผิด และการใช้สำนวนบรรยายฉากและเหตุการณ์ต่ ... อ่านเพิ่มเติม
นี่เป็นหนึ่งในนิยายไม่กี่เรื่องที่เคยได้อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นนิยายที่น่าสนใจมากๆเรื่องหนึ่ง แม้ว่ากมลรัศณ์/เหม่ยหงณ์ จะเป็นนักเขียนหน้าใหม่ก็ตามที แต่เมื่อได้ลองอ่าน ได้ติดตามผลงานจากบทแรกจนถึงบทล่าสุด ก็ได้เห็นพัฒนาการความเปลี่ยนแปลงในหลายๆอย่างที่กมลรัศณ์พยายามพัฒนาให้ดีขึ้น ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของการแก้คำผิด และการใช้สำนวนบรรยายฉากและเหตุการณ์ต่างๆในเรื่อง นอกจากนั้นแล้ว ธีมในเรื่องนี้ก็ดูท้าทายไม่เบาเลยทีเดียว เพราะภาคแรกเป็นธีมไทยโบราณ ดังนั้นความรู้ประวัติศาสตร์ไทยสมัยรัชกาลที่ห้าก็ต้องได้ก็ต้องมี กมลรัศณ์ก็ทำออกมาได้ดี อ่านแล้วทำให้สามารถจินตนาการถึงบรรยากาศในสมัยก่อนและในสมัยปัจจุบันได้ว่ามันแตกต่างกันอย่างไรบ้าง เนื้อเรื่องก็ไม่ได้มีแต่ดราม่า น่าสงสารเหมือนละครทาสในเรือนเบี้ยจริงๆ แต่กมลรัศณ์นำตัวละครและโครงเรื่องของตัวเองมาประยุกต์และใส่เข้าไปในละครเรื่องนี้ได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ ทำให้เวลาอ่านแล้วมักจะนึกย้อนถึงละครเรื่องจริงๆไปด้วย กับวิธีที่แองจี้เปลี่ยนชีวิตอีชุ่มให้กลายเป็นชีวิตที่มีสีสัน สนุกสนาน รื่นเริงและไม่น่าเบื่อหรือน่าเศร้าอย่างที่ละครทำให้อีชุ่มเป็น (ซึ่งก็ดีแล้วค่ะ เปิดนิยายมาอ่านอะไรฮาๆ แหวกแนวก็ต้องดีกว่าการอ่านเรื่องดราม่ากับชีวิตลำเค็ญของคนๆหนึ่งแหละเนอะ ^^) นอกจากนั้นยังมีพลพรรคดิน น้ำ ลม ไฟ ไม้ นิด น้อยมาอยู่ด้วยกัน เลยยิ่งทำให้สัมผัสได้ถึงมิตรภาพและความสัมพันธ์ที่ดีของตัวละครในเรื่องนี้ และตัวละครที่สำคัญที่ขาดไปไม่ได้เลยก็คือ พี่พล! แน่นอนอยู่แล้วว่าความสำคัญของผู้ชายคนนี้นอกจากจะเป็นพระเอกแล้ว ยังเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้แองจี้สามารถกลับไปในโลกปัจจุบันได้อีกด้วย ตอนแรกคิดว่ากมลรัศณ์น่าจะแต่งแค่ธีมไทยอย่างเดียวเท่านั้น แต่กลับไม่ใช่เลย เมื่อกมลรัศณ์ตัดสินใจส่งแองจี้กลับมาอยู่ในยุคจีนโบราณ (แอบสงสารแองจี้เบาๆ 555) เมื่อยิ่งอ่านก็รู้สึกว่าเรื่องราวในยุคนี้ดูเข้มข้นขึ้น เนื้อหาดูมีอะไรมากขึ้นกว่าในภาคไทยโบราณ การดำเนินเรื่องและความยาวของเรื่องอาจมากกว่าในภาคไทยโบราณ แต่ก็ทำให้ได้เห็นพัฒนาการของตัวละคร ลักษณะนิสัย และความสัมพันธ์ที่เหล่าเดอะแก๊งสัตว์มีให้แองจี้ และในภาคนี้ยังทำให้ได้เห็นตัวตน รวมทั้งปมและชีวิตความเป็นมาของแองจี้มากขึ้น จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแองจี้ถึงเป็นสาวสวยสายสตรองเหมือนลูกเกด เมทินีเลยก็ว่าได้ (ในความรู้สึกอ่านะ) นอกจากแองจี้แล้ว เฮียหง (หรือพี่เทียน) ก็มาแรงไม่แพงกัน ไม่ว่าจะเป็นพี่พลในภาคไทยโบราณหรือเฮียหงในยุคจีนโบราณนี้ อย่างไรซะ ดูเหมือนจะเป็นตัวละครที่ขาดไปไม่ได้เลยจริง (แม้เฮียจะชอบเล่นตัว โผล่หัวออกมาช้าเพราะค่าตัวแพงก็ตาม ^^) ยอมรับนะคะว่าชอบเฮียหงในภาคนี้มากกว่าพี่พลในภาคไทยโบราณ อิอิ ถามว่าทำไมถึงชอบและติดตามนิยายเรื่องนี้ 1.เพราะแองจี้เป็นนางเอกสายสตรอง นางไม่ได้มีดีแค่ความสวย แต่นางเป็นผู้หญิงที่รู้จักจะต่อสู้และเอาชนะอุปสรรคมากกว่าจะนั่งรอสวยๆให้ใครมาช่วย อาจบอกได้ว่าโดยส่วนตัวแล้วเป็นคนที่ชอบผู้หญิงที่มีลักษณะนิสัยแบบนี้ ดังนั้นพอได้มารู้จักนิยายเรื่องนี้ เลยยิ่งทำให้อยากติดตามนางมากขึ้น (ไม่ว่านางจะทะลุไปอีกกี่มิติก็ตาม 555) 2.เป็นนิยายสายฮาและสร้างสรรค์มาก ชอบที่กมลรัศณ์แต่งให้เรื่องออกมาเป็นแบบนี้ ชอบที่มีลูกเล่นมากมายใส่เข้าไปในเรื่อง เช่น เอาอินสตราแกรมเจ๊คิมมี่มาให้ดูในตอนท้าย เอาเพลงเกาหลี เพลงล้อเลียนต่างๆที่พบเห็นในชีวิตทั่วไปมาใส่ในนิยายในฉากต่างๆ ซึ่งมันลงตัวและเข้ากันได้ดี ดังนั้น ไม่ว่าจะอ่านกี่ครั้งๆก็อดขำไม่ได้ (เดาว่าหลายๆคนก็น่าจะชอบตรงนี้เหมือนกันนะคะ) 3.พล็อตเรื่องแหวกแนวและไม่ค่อยซ้ำใคร แม้จะมีธีมมาจากทาสในเรือนเบี้ยและนิยาย "บุปผาในกรงนก" แต่เนื้อเรื่องก็ฉีกกระชากไปเลย ทำให้เดาไม่ออกว่าต่อไปแองจี้จะมีลูกเล่นอะไร และจะรับมือกับตัวร้ายยังไง (คือพอเดาได้ค่ะว่านางคงไม่ยอมเหล่าตัวร้ายแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่านางจะพลิกเกมยังไงมากกว่า) เลยทำให้อยากติดตาม และกมลรัศณ์ก็ไม่ทำให้ผิดหวังด้วยค่ะ เพราะได้เห็นทั้งชัยชนะใสๆและความฮาความเปิ่นของแองจี้และพลพรรคแก๊งเดอะสัตว์ด้วย 4.การออกตัวช้าของพี่พลและเฮียหง (อันนี้ควรนับไหมเนี่ย 555) คือไม่รู้ว่ากมลรัศณ์จงใจหรือเปล่านะคะ แต่ว่านิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่พระเอก (ใช่ไหม สองคนนี้เป็นพระเอกจริงๆใช่ไหม?) ออกตัวช้ามากกกกกก แบบว่าปาไปเกือบครึ่งเรื่องแล้วพึ่งออก เลยทำให้อยากลุ้นอยากรู้ว่าพระเอกจะเป็นคนยังไงและจะชอบแองจี้ได้ยังไง แต่พออ่านมาถึงตอนล่าสุดก็...ฟินค่ะ ไม่ผิดหวังที่ติดตามอ่านมาตลอด นี่เป็นการเขียนคำนิยมครั้งแรก (ที่ยาวววววววมากและชอบนิยายเรื่องนี้มากจริงๆ) ดังนั้น หากผิดพลาดประการใด ขอกมลรัศณ์ให้อภัยข้าพเจ้าด้วย ^^ อ่านน้อยลง
Chinette | 25 ก.ย. 60
9
0
"อ่านเรื่องของแองจี้แล้วทำให้นึกถึงลูกเกด เมทินีเลยก็ว่าได้"
(แจ้งลบ)นี่เป็นหนึ่งในนิยายไม่กี่เรื่องที่เคยได้อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นนิยายที่น่าสนใจมากๆเรื่องหนึ่ง แม้ว่ากมลรัศณ์/เหม่ยหงณ์ จะเป็นนักเขียนหน้าใหม่ก็ตามที แต่เมื่อได้ลองอ่าน ได้ติดตามผลงานจากบทแรกจนถึงบทล่าสุด ก็ได้เห็นพัฒนาการความเปลี่ยนแปลงในหลายๆอย่างที่กมลรัศณ์พยายามพัฒนาให้ดีขึ้น ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของการแก้คำผิด และการใช้สำนวนบรรยายฉากและเหตุการณ์ต่ ... อ่านเพิ่มเติม
นี่เป็นหนึ่งในนิยายไม่กี่เรื่องที่เคยได้อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นนิยายที่น่าสนใจมากๆเรื่องหนึ่ง แม้ว่ากมลรัศณ์/เหม่ยหงณ์ จะเป็นนักเขียนหน้าใหม่ก็ตามที แต่เมื่อได้ลองอ่าน ได้ติดตามผลงานจากบทแรกจนถึงบทล่าสุด ก็ได้เห็นพัฒนาการความเปลี่ยนแปลงในหลายๆอย่างที่กมลรัศณ์พยายามพัฒนาให้ดีขึ้น ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของการแก้คำผิด และการใช้สำนวนบรรยายฉากและเหตุการณ์ต่างๆในเรื่อง นอกจากนั้นแล้ว ธีมในเรื่องนี้ก็ดูท้าทายไม่เบาเลยทีเดียว เพราะภาคแรกเป็นธีมไทยโบราณ ดังนั้นความรู้ประวัติศาสตร์ไทยสมัยรัชกาลที่ห้าก็ต้องได้ก็ต้องมี กมลรัศณ์ก็ทำออกมาได้ดี อ่านแล้วทำให้สามารถจินตนาการถึงบรรยากาศในสมัยก่อนและในสมัยปัจจุบันได้ว่ามันแตกต่างกันอย่างไรบ้าง เนื้อเรื่องก็ไม่ได้มีแต่ดราม่า น่าสงสารเหมือนละครทาสในเรือนเบี้ยจริงๆ แต่กมลรัศณ์นำตัวละครและโครงเรื่องของตัวเองมาประยุกต์และใส่เข้าไปในละครเรื่องนี้ได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ ทำให้เวลาอ่านแล้วมักจะนึกย้อนถึงละครเรื่องจริงๆไปด้วย กับวิธีที่แองจี้เปลี่ยนชีวิตอีชุ่มให้กลายเป็นชีวิตที่มีสีสัน สนุกสนาน รื่นเริงและไม่น่าเบื่อหรือน่าเศร้าอย่างที่ละครทำให้อีชุ่มเป็น (ซึ่งก็ดีแล้วค่ะ เปิดนิยายมาอ่านอะไรฮาๆ แหวกแนวก็ต้องดีกว่าการอ่านเรื่องดราม่ากับชีวิตลำเค็ญของคนๆหนึ่งแหละเนอะ ^^) นอกจากนั้นยังมีพลพรรคดิน น้ำ ลม ไฟ ไม้ นิด น้อยมาอยู่ด้วยกัน เลยยิ่งทำให้สัมผัสได้ถึงมิตรภาพและความสัมพันธ์ที่ดีของตัวละครในเรื่องนี้ และตัวละครที่สำคัญที่ขาดไปไม่ได้เลยก็คือ พี่พล! แน่นอนอยู่แล้วว่าความสำคัญของผู้ชายคนนี้นอกจากจะเป็นพระเอกแล้ว ยังเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้แองจี้สามารถกลับไปในโลกปัจจุบันได้อีกด้วย ตอนแรกคิดว่ากมลรัศณ์น่าจะแต่งแค่ธีมไทยอย่างเดียวเท่านั้น แต่กลับไม่ใช่เลย เมื่อกมลรัศณ์ตัดสินใจส่งแองจี้กลับมาอยู่ในยุคจีนโบราณ (แอบสงสารแองจี้เบาๆ 555) เมื่อยิ่งอ่านก็รู้สึกว่าเรื่องราวในยุคนี้ดูเข้มข้นขึ้น เนื้อหาดูมีอะไรมากขึ้นกว่าในภาคไทยโบราณ การดำเนินเรื่องและความยาวของเรื่องอาจมากกว่าในภาคไทยโบราณ แต่ก็ทำให้ได้เห็นพัฒนาการของตัวละคร ลักษณะนิสัย และความสัมพันธ์ที่เหล่าเดอะแก๊งสัตว์มีให้แองจี้ และในภาคนี้ยังทำให้ได้เห็นตัวตน รวมทั้งปมและชีวิตความเป็นมาของแองจี้มากขึ้น จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมแองจี้ถึงเป็นสาวสวยสายสตรองเหมือนลูกเกด เมทินีเลยก็ว่าได้ (ในความรู้สึกอ่านะ) นอกจากแองจี้แล้ว เฮียหง (หรือพี่เทียน) ก็มาแรงไม่แพงกัน ไม่ว่าจะเป็นพี่พลในภาคไทยโบราณหรือเฮียหงในยุคจีนโบราณนี้ อย่างไรซะ ดูเหมือนจะเป็นตัวละครที่ขาดไปไม่ได้เลยจริง (แม้เฮียจะชอบเล่นตัว โผล่หัวออกมาช้าเพราะค่าตัวแพงก็ตาม ^^) ยอมรับนะคะว่าชอบเฮียหงในภาคนี้มากกว่าพี่พลในภาคไทยโบราณ อิอิ ถามว่าทำไมถึงชอบและติดตามนิยายเรื่องนี้ 1.เพราะแองจี้เป็นนางเอกสายสตรอง นางไม่ได้มีดีแค่ความสวย แต่นางเป็นผู้หญิงที่รู้จักจะต่อสู้และเอาชนะอุปสรรคมากกว่าจะนั่งรอสวยๆให้ใครมาช่วย อาจบอกได้ว่าโดยส่วนตัวแล้วเป็นคนที่ชอบผู้หญิงที่มีลักษณะนิสัยแบบนี้ ดังนั้นพอได้มารู้จักนิยายเรื่องนี้ เลยยิ่งทำให้อยากติดตามนางมากขึ้น (ไม่ว่านางจะทะลุไปอีกกี่มิติก็ตาม 555) 2.เป็นนิยายสายฮาและสร้างสรรค์มาก ชอบที่กมลรัศณ์แต่งให้เรื่องออกมาเป็นแบบนี้ ชอบที่มีลูกเล่นมากมายใส่เข้าไปในเรื่อง เช่น เอาอินสตราแกรมเจ๊คิมมี่มาให้ดูในตอนท้าย เอาเพลงเกาหลี เพลงล้อเลียนต่างๆที่พบเห็นในชีวิตทั่วไปมาใส่ในนิยายในฉากต่างๆ ซึ่งมันลงตัวและเข้ากันได้ดี ดังนั้น ไม่ว่าจะอ่านกี่ครั้งๆก็อดขำไม่ได้ (เดาว่าหลายๆคนก็น่าจะชอบตรงนี้เหมือนกันนะคะ) 3.พล็อตเรื่องแหวกแนวและไม่ค่อยซ้ำใคร แม้จะมีธีมมาจากทาสในเรือนเบี้ยและนิยาย "บุปผาในกรงนก" แต่เนื้อเรื่องก็ฉีกกระชากไปเลย ทำให้เดาไม่ออกว่าต่อไปแองจี้จะมีลูกเล่นอะไร และจะรับมือกับตัวร้ายยังไง (คือพอเดาได้ค่ะว่านางคงไม่ยอมเหล่าตัวร้ายแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่านางจะพลิกเกมยังไงมากกว่า) เลยทำให้อยากติดตาม และกมลรัศณ์ก็ไม่ทำให้ผิดหวังด้วยค่ะ เพราะได้เห็นทั้งชัยชนะใสๆและความฮาความเปิ่นของแองจี้และพลพรรคแก๊งเดอะสัตว์ด้วย 4.การออกตัวช้าของพี่พลและเฮียหง (อันนี้ควรนับไหมเนี่ย 555) คือไม่รู้ว่ากมลรัศณ์จงใจหรือเปล่านะคะ แต่ว่านิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่พระเอก (ใช่ไหม สองคนนี้เป็นพระเอกจริงๆใช่ไหม?) ออกตัวช้ามากกกกกก แบบว่าปาไปเกือบครึ่งเรื่องแล้วพึ่งออก เลยทำให้อยากลุ้นอยากรู้ว่าพระเอกจะเป็นคนยังไงและจะชอบแองจี้ได้ยังไง แต่พออ่านมาถึงตอนล่าสุดก็...ฟินค่ะ ไม่ผิดหวังที่ติดตามอ่านมาตลอด นี่เป็นการเขียนคำนิยมครั้งแรก (ที่ยาวววววววมากและชอบนิยายเรื่องนี้มากจริงๆ) ดังนั้น หากผิดพลาดประการใด ขอกมลรัศณ์ให้อภัยข้าพเจ้าด้วย ^^ อ่านน้อยลง
Chinette | 25 ก.ย. 60
9
0
ความคิดเห็น